ភាសាខ្មែរ

ឬខេមរភាសា គឺជាភាសារបស់ ប្រជារាស្ត្រខ្មែរ ។ ភាសាសំស្ក្រឹត និងភាសាបាលីបាន​ជួយបង្កើតខេមរភាសា ព្រោះភាសាខ្មែរបានខ្ចីពាក្យច្រើនពីភាសាអស់នោះ។​ភាសាខ្មែរមានអក្សរក្រមវែងជាងគេនៅលើផែនដី។​ វាជាភាសាមួយដ៏ចំណាស់​ ដែលប្រហែលជាមានដើមកំណើតតាំងតែពី​ ២០០០ឆ្នាំមុនមកម៉្លេះ។ ភាសាខ្មែរមានអនុភាពលើភាសាថៃ និងភាសាឡាវ​ភាសានោះបានខ្ចីពាក្យច្រើនណាស់ពីភាសាខ្មែរដែលពួកអឺរ៉ុបស្មានថាវានៅក្នុងក្រុមភាសាដូចគ្នា។ ភាសានោះគឺជារបស់ក្រុមភាសាថៃក្រាដៃនិងភាសាខ្មែរនៅក្រុមភាសាមនខ្មែរជាមួយភាសាមន និងភាសាវៀតណាម ដែលទាក់ទងភាសាសំស្រ្កឹត។

អក្សរ

​ភស្តុតាងមួយដែលបង្ហាញអំពីការប្រើតួអក្សរខ្មែរ គឺនៅក្នុងសិលាចារឹកវ៉ូកាញប្រទេសវៀតណាមខាងត្បូង​ ដែលក្នុងសិលាចារឹកនោះមានចុះកាលបរិច្ឆេទ​ឆ្នាំ៦១១។

ព្យញ្ជនៈ​

សិលាចារឹកជាភាសាខ្មែរ។ ភាសាខ្មែរជាភាសាមួយដែលមានវ័យចំណាស់។

ក	ខ	គ	ឃ	ង
ច	​ឆ	ជ	ឈ	ញ
ដ	ឋ	ឌ	ឍ	ណ
ត	ថ	ទ	​ ធ	ន
ប	ផ	ព	ភ	ម
យ	រ	ល	វ	ស
ហ	ឡ	អ

ជើងរបស់ព្យញ្ជនៈ

ក្ក	ខ្ខ	គ្គ	ឃ្ឃ	ង្ង
ច្ច	​ឆ្ឆ	ជ្ជ	ឈ្ឈ	ញ្ញ
ដ្ដ	ឋ្ឋ	ឌ្ឌ	ឍ្ឍ	ណ្ណ
ត្ត	ថ្ថ	ទ្ទ	​ធ្ធ	ន្ន
ប្ប	ផ្ផ	ព្ព	ភ្ភ	ម្ម
យ្យ	រ្រ	ល្ល	វ្វ	ស្ស
ហ្ហ	ឡ	អ្អ

មុខងាររបស់ព្យញ្ជនៈ

• ជាព្យញ្ជនៈដើម

• កាត់ ខាន គាស់ ឃើញ, ក ខ គ ឃ​ ជាព្យញ្ជនៈដើម
• ជាព្យញ្ជនៈសង្កត់
• កាត់ ខាន គាស់ ឃើញ, ត​ ន ស ញ ជាព្យញ្ជនៈសង្កត់

ស្រៈនិស្ស័យ

អា	អិ	អី	អឹ	អឺ	​អុ	អូ	អួ
អើ	អឿ	អៀ	អេ	អែ	អៃ	អោ
អៅ	អុំ	អំ	អាំ	អះ	អិះ	អុះ
អេះ	អោះ

ស្រៈសម្លេងស្មើគ្នា

អៃ=អ័យ អេយ្យ

• កៃ ដៃ ចៃ ហៃ ខៃ
• គៃ លៃ មៃ រៃ វៃ ទៃ
• ច័យ វិស័យ សម័យ អាយុខ័យ
• ន័យ ជ័យ វ័យ ហទ័យ
• អធិបតេយ្យ=អធិបតៃយ៍ ប្រជាធិបតេយ្យ =ប្រជាធិបតៃយ៍ ធម្មាធិបតេយ្យ =ធម្មាធិបតៃយ៍

អាំ=អម្ម អ័ម

• កាំ ចាំ ដាំ
• មាំ គាំ លាំ រាំ
• កម្ម ចម្ម សម្មាទិដ្ឋិ អម្ម កម្ពុជា
• ធម្ម គម្ម

ស្រៈពេញតួ

អា	ឥ	ឦ	ឧ	ឧុ	ឪ	ឫ
ឬ	ឭ	ឮ	ឯ	ឰ	ឱ	ឩិ៏

លេខ

០	១	២	៣	៤	៥
៦	៧	៨	៩

បន្ថែម

ញ៉

អ់

អ៊

ចំណោទលេខ

• បូក (+)
• ដក ( − )
• ស្មើ (=)
• គុណ (x)
• ចែក (/)
• ធំជាង (>)
• តូចជាង(<)
• ធំជាងឬស្មើ
• តូចជាង​ឬ​ស្មើ